Bij het hotel waar we verblijven is er niet bijzonder veel keuze voor wat betreft het eten.
We hebben wat pech want door de hevige regen is het water wat nu uit de kraan komt niet schoon genoeg om het zwembad te vullen.
We gaan daarom toch maar even op de fiets het kleine dorpje in om wat inkopen te doen en even iets te eten.
We belanden bij een restaurantje naast een markt waar ook het een en ander aan etenswaar wordt aangeboden. Maar dat ziet er niet betrouwbaar uit, vlees wat daar in de warme zon ligt voor uren, sommige hebben een waaiertje met een plastic zakje eraan er boven draaien om de vliegen weg te houden maar sommige ook niet. We nemen geen risico; het is tot nu toe allemaal prima gegaan, en eten wat in het restaurant. We krijgen wat verschillende soorten gebakken vis.
We gaan weer terug naar het hotel en komen langs het plaatselijke kleine ziekenhuis wat aan de bijna onbegaanbare weg ligt. We twijfelen even maar zetten dan toch onze fiets neer om even te gaan kijken. We zien de wachtkamer met houten banken en verschillende onderzoekskamertjes. Ook is er een ruimte voor de tandarts. De kamer van de Emergency-room staat open en we nemen daar even een kijkje. De muren zien groezelig en je moet hopen dat je daar nooit terecht komt. Het is een ziekenhuis wat opgezet is door een liefdadigheids-instelling. We zien verderop een kamertje waar iemand op een bed ligt aan een infuus. Het is erg primitief allemaal en wat een bizar verschil met Nederland! Voor ieder die hier een baan bij de overheid heeft zijn de ziektekosten net als in Nederland geregeld middels een verzekering en kun je naar een privé kliniek maar voor de lokale bewoners die geen betrekking bij de overheid hebben is het een kwestie van kijken of je het kunt betalen en hopen dat je in een klein plaatselijk ziekenhuisje geholpen kunt worden.
We blijken vanavond de enige gasten te zijn die blijven dineren; de groep Fransen zijn vanmorgen vertrokken. Er is voor ons een tafeltje midden in het grote hoge restaurant gedekt. Het is nergens toegestaan om met je schoenen naar binnen te gaan. Iedereen loopt op sokken of op blote voeten. Ook het personeel.
De vloeren en meubels zijn van heel mooi glimmend teakhout. Het is niet alleen in dit hotel dat je geacht wordt je schoenen uit te doen. We zien dit veel vaker.