We hebben gisteravond voor het eerst weer iets westers gegeten. Ar had een hamburger met wat friet wat allemaal heerlijk smaakte. Maar wat de hele vakantie nog niet is gebeurd; ar krijgt last van zijn buik. Gelukkig niet heel erg en de volgende dag gaat het gelukkig weer goed.
We blijven vandaag de hele dag lekker luieren bij het kleine zwembad en we lezen wat. Het is goed weer en onder de parasol erg goed uit te houden.
Het zwembad is zo klein dat je met twee flinke slagen aan de overkant bent. Ar komt op het idee om te gaan zwemmen met handicap ...ik zit op de rand en kijk toe; eerst komt hij langs en zegt kijk Jo , zonder benen. Vervolgens: kijk Jo, zonder armen. Om vervolgens langs te komen met een arm en een been. Het is zo een zot gezicht dat we er allebei de slappe lach van krijgen.
Vanaf vanmorgen een uur of tien is er aan de overkant van de straat een bruiloft. De muziek is verschrikkelijk, het lijkt wat op Chinees gejammer en het is zo enorm vals. Afwisselend zingt er een man en dan weer een vrouw. Het is ongelooflijk dat ze beide zo enorm vals kunnen zingen en dat volhouden tot half zeven ‘s avonds.
We lezen allebei hetzelfde boek; Ik reis alleen van Samuel Björk een heel spannend boek en we redden het allebei om het ‘s avonds uit te lezen.
Als lunch hebben we een heerlijk knapperig warme baguette met kaas! Wat smaakt dat heerlijk na al die weken brood wat niets weegt en iets zoetig smaakt en zo ongeveer een maand vers blijft...Ik kom op het idee om dit morgen als lunchpakketje mee te vragen.
We vertrekken morgen weer op tijd en hopen dat de route naar Pak Mong te doen en een degeelte van de route naar Ban Vang Lae want die is 85 km met halverwege een klim van totaal 14 kilometer tot 12% en aan het einde van die route komt er nog een klim van 5 km van 13%. Dus die etappe gaan we verdelen over twee en misschien wel drie dagen.