Dag 14 Pak Nam Noi
We zijn extra vroeg op de fiets gestapt. De route begint met een stevige klim van bijna 18 kilometer en we hebben na 65 km een overnachtingsmogelijkheid. Het grote voordeel is dat het nu nog heerlijk koel is. De natuur om ons heen is jungle achtig en dat wordt afgewisseld met prachtige groene rijstvelden. We komen door piepkleine gehuchtjes waar we weer gezellig worden toegeroepen en gezwaaid. Na de klimmen gaan we ergens even zitten en kopen er wat drinken en water. Ze hebben nog wat flessen met yoghurtdrank! Heerlijk fris.
Aan de overkant zie ik een mevrouw met een spinnenwiel en ik ga daar even kijken. Ik vraag of ik een foto mag nemen. Ze is een ragfijne draad aan het draaien op een klosje. Dan wordt ik door haar man meegenomen naar de overkant en daar zit hun dochter, vermoed ik, achter een weefgetouw ergens diep achterin een half open schuur. Ze is een lap katoen aan het weven en dat is zo fijn en dun. Ik ben ervan onder de indruk. Wat een werk en dat in zo een donkere oude schuur . Ze laat haar rok en jasje zien die ze zelf heeft geweven en geborduurd. Het is prachtig. Ik zou graag wat van haar kopen maar ze heeft geen koopwaar. Ik geef haar wat geld als bedank dat ik haar mocht fotograferen en filmen. Ze weigert het eerst maar ik zei nogmaals dat dit voor de mooie foto was!! Ze was zo blij met het geld.
We zien onderweg een klein hospitaal, wat een grote houten schuur is en komen ook langs de tandarts, die zoals wij vermoeden alleen maar kiezen en tanden trekt. De gebitten zijn verschrikkelijk slecht hier, ook van de kinderen.
We rijden langs de rivier en dat is altijd mooi om te zien.
We passeren een groenten en fruit markt waar alles zo keurig ligt opgestapeld, zelfs de pinda’s
Langs de weg liggen grote kleden met allerlei etenswaar wat ligt te drogen, rijst bonen mais, pepertjes. Dit ligt gewoon op de weg voor de huizen.
We passeren een houten kar met 4 kindertjes daarop en moeder ervoor. Saibaidee saibaidee , roepen ze en zwaaien naar ons. Ik neem een foto van ze en bedenk dan dat ik nog wat kleine kadootjes in mijn tas heb meegenomen. Kleine ronde blikjes met kleurpotloden. Ik zet mijn fiets tegen de kar en pak de blikjes. Wat een feest was dat!! Ze vonden het prachtig! Er stopte meteen nog een vader met een klein jongetje en die deed ook gezellig mee!
De weg is heuvelachtig en het is best wel een zware rit. De zon schijnt inmiddels weer heftig en we zijn blij als we bij het guesthouse zijn. Gelukkig is er een kamer voor ons. Het is heel erg simpel maar prima voor een nacht. Zonder ontbijt maar dat is ook niet erg. De mevrouw is alleen absoluut niet gezellig! Eigenlijk gewoon wat chagrijnig. Ik vraag of ze eventueel een wasje wil doen of dat ik dat zelf ergens mag doen. Ze loopt de gang op en ik ga er maar achteraan. Aan het einde van de gang blijkt er een soort wasruimte te zijn en ze wijst op een emmer. Ik wijs op de wasmachine. Kost extra zegt ze...prima zeg ik. Zelf erin doen zegt ze....prima zeg ik. Maakt mij allemaal niks uit hoor!
Aan de overkant zijn wat kleine rommelige winkeltjes en daar slaan we een ontbijtje in voor morgen.
We eten in het restaurant wat bij dit guesthouse hoort aan de overkant. Weer geen aantrekkelijke boel. Er liggen gebakken ratten en grote gebakken kikkers in de vitrine en het ziet er niet aantrekkelijk uit. We hebben geen keus en gaan zitten aan en tafel en het krioelt van de muggen. We eten zo snel we kunnen en het was niet echt heel erg beroerd, maar ik heb het recept er niet van gevraagd. We gaan echt vroeg fietsen morgen en ik heb de was nog niet terug. Ik vraag het aan de mevrouw maar die loopt eerst naar mij toe en gaat dan ineens de andere kant op. Ik heb besloten de was maar zelf te pakken en ik zie wel of ik haar nog zien vandaag of morgen. Ook de mensen in de winkels hier zijn wat nors. Ze mogen hier wel een voorbeeld aan de kinderen nemen! Morgen ochtend vertrekt de public boot die wij moeten hebben om 10.00 uur. Dat is hier 30 km vandaan maar het zou zo fijn zijn als we die kunnen halen. Dan lopen we een dagje op het schema in en kunnen we misschien weer ergens twee dagen blijven. Dus dat wordt echt vroeg op de pedalen.
Reacties
Reacties
Wat een verhaal weer en een belevenissen. Het is een zware tocht waar jullie mee bezig zijn, respect hoor !!! En wat een contrasten de verschillende mensen/ en de enorme verschillen in slaapgelegenheden van luxe tot zeer slecht. Ook voor Marit is er daar veel werk te doen..... sterkte en een goede reis verder ...groetjes Ria
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}